Jean MOULIN  - Ժան ՄՈՒԼԵՆ La France livre un seul combat Extraits du discours de M, André MALRAUX au Panthéon le 19 décembre 1964

Jean MOULIN  - La France livre un seul combat Extraits du discours de M, André MALRAUX au Panthéon le 19 décembre 1964

Circonstances : L’année de la Panthonisation de Missak et Mélinée Manouchian, le 8 jullet, date de décès de Jean Moulin, le 14 juillet approche et des cérémonies patriotiques vont avoir lieu.

Monsieur le Président de la République,

Voilà donc plus de vingt ans que Jean Moulin, par un temps de décembre sans doute semblable à celui-ci, pour être parachuté sur la terre de Provence, et devenir le chef d’un peuple de la nuit. Sans cette cérémonie, combien d’enfants de France sauraient son nom ? Il ne le retrouva lui-même que pour être tué ; et depuis, sont nés seize millions d’enfants,,,

Comment organiser cette fraternité pour en faire un combat ? On sait ce que Jean Moulin pensait de la Résistance, au moment où il partit pour Londres. Pas seulement parce que s’y trouvaient des combattants français (qui eussent pu n’être qu’une légion), pas seulement parce qu’une partie de l’empire avait rallié la France libre. S’il venait aussi lui demander au générale De Gaulle de l’argent et des armes, il venait aussi lui demander « une approbation morale, des liaisons fréquentes, rapides et sûres avec lui ». Il faut que la France soit présente à la Victoire. Alors, elle retrouvera sa liberté et sa grandeur.

Le Général De Gaulle, seul, pouvait appeler les mouvements de Résistance à l’union entre eux et avec tous les autres combats, car c’était avec lui seul, que la France livrait un seul combat.

Extraits du discours de M, André Malraux au Panthéon 19 décembre 1964

La France livre un seul combat, celui de sa liberté et sa grandeur dans la fraternité.

Serge Tateossian le 11/07/2024

Ժան ՄՈՒԼԵՆ - Ֆրանսիան պայքարում է մեկ մենամարտում Հատվածներ պարոն Անդրե ՄԱԼՐԱՈՒՔՍի ելույթից Պանթեոնում 1964 թվականի դեկտեմբերի 19-ին.

Հանգամանքները. Մոտենում է Միսաք և Մելինե Մանուշյանների պանթոնացման տարիը՝ հուլիսի 8-ը, Ժան Մուլենի մահվան օրը՝ հուլիսի 14-ը, և տեղի կունենան հայրենասիրական արարողություններ։

Հանրապետության պարոն Նախագահ,

Ավելի քան քսան տարի է, ինչ Ժան Մուլենը, դեկտեմբերին, անկասկած, նման եղանակին, պարաշյուտով թռավ Պրոսենս երկիր և դարձավ գիշերվա ժողովրդի առաջնորդը: Առանց այս արարողության Ֆրանսիայում քանի՞ երեխա կիմանար նրա անունը: Նա գտավ, որ միայն սպանվել է. և այդ ժամանակվանից տասնվեց միլիոն երեխա է ծնվել,

Ինչպե՞ս ենք մենք կազմակերպում այս եղբայրությունը կռվի մեջ: Մենք գիտենք, թե Ժան Մուլենն ինչ էր մտածում Դիմադրության մասին, երբ նա մեկնեց Լոնդոն: Ոչ միայն այն պատճառով, որ այնտեղ ֆրանսիացի մարտիկներ կային (որոնք կարող էին լինել միայն լեգեոն), ոչ միայն այն պատճառով, որ կայսրության մի մասը միացել էր Ազատ Ֆրանսիային: Եթե ​​նա նաև եկել էր գեներալ Դե Գոլից փող և զենք խնդրելու, նա նաև եկել էր նրանից խնդրելու «բարոյական հավանություն, հաճախակի, արագ և ապահով կապեր նրա հետ»։ Ֆրանսիան պետք է ներկա լինի Հաղթանակի համար. Այնուհետև նա կվերագտնի իր ազատությունն ու իր մեծությունը:

Գեներալ Դը Գոլը, մենակ, կարող էր Դիմադրության շարժումներին կոչ անել միավորվել միմյանց միջև և մյուս բոլոր կռիվների հետ, քանի որ միայն նրա հետ էր, որ Ֆրանսիան մեկ պայքար մղեց:

Հատվածներ պարոն Անդրե Մալրոյի ելույթից Պանթեոնում 1964 թվականի դեկտեմբերի 19-ին.

Ֆրանսիան պայքարում է մեկ պայքար՝ իր ազատության և եղբայրության մեջ իր մեծության համար:

Սերժ Թաթեոսյան 11.07.2024թ